"Durf te doen"
Aan de muur in huize Van der Molen - Wannet hangen: een trompet, een altsaxofoon, een euphonium en twee gitaren, daarnaast staat een prachtige vleugel. "Onze oudste dochter Kyra is de pianist in huis, alhoewel Evelyn ook de smaak van het pianospelen weer te pakken heeft gekregen," vertelt Henk van der Molen, de echtgenoot van Evelyn Wannet. Dat ik net binnengestapt ben in een muzikaal gezin, is duidelijk.
Wat voor werk doe je?
"Op dit moment, maar dat is nog maar sinds een jaar, ben ik mede-eigenaar van Common Senses. Common Senses heeft als missie mens en organisatie te laten bloeien. Onze hulp wordt gevraagd, wanneer organisaties of teams veranderingen willen doormaken met een blijvend positief resultaat. Vaak zijn de eigen mensen binnen een organisatie zo sterk deel van het systeem, dat er iemand anders nodig is om die systemen te spiegelen en te helpen groeien. Om dat mogelijk te maken bieden wij interim managers en professionals op het gebied van transformaties, strategievorming en samenwerkingstrajecten.
Er is best een parallel tussen wat Evelyn en ik doen. Evelyn helpt met Twomorrow mensen aan de juiste werkplek en Common Senses zorgt dat werkplekken beter worden door ze in vullen met de juiste mensen. Beiden, Evelyn en ik, vinden het belangrijk om te werken in een bedrijf met een maatschappelijke impact."
Ben jij geholpen om op die plek te komen?
"Zo zou je het zeker kunnen zeggen. Ik ontmoette Peter en Freddi, de andere eigenaren van Common Senses, tijdens een Ubuntu Leadership Program in Tanzania. Ik vertelde ze dat ik al vijfentwintig jaar werkzaam was binnen de ICT kant van het onderwijs. Toen ik hen ontmoette was ik commercieel directeur van Visma Advitrae, een bedrijf dat onderwijsinstellingen software voor logistieke ondersteuning biedt.
Ik was toe aan een nieuwe stap en wilde dichter bij de menselijke processen betrokken worden. Freddi en Peter zaten juiste zo dicht op die processen dat ze iemand zochten om meer zichtbaarheid te geven aan het bedrijf en meer verbindingen te leggen tussen klanten en de mensen achter Common Senses. En dat is waar ik nu mijn weg in zoek: de juiste mens op de juiste plek zien te krijgen, zodat organisaties, teams en managers, zich de goede richting op kunnen ontwikkelen."
Jouw vrouw werkt voor mensen met een psychiatrische aandoening, zijn dergelijke ziektebeelden voor jou een ver-van- mijn-bed-show of heb jij daar ervaring mee binnen je familie?
"Ik kan me niemand herinneren die opgenomen of in behandeling is geweest. Het enige dat bij me opkomt, is dat mijn vader niet altijd gelukkig was om als leraar werkzaam te zijn en dat bracht in mijn jonge jaren de nodige spanning met zich mee thuis. In de tijd dat mijn ouders een opleiding moesten kiezen, koos men praktisch of rationeel. Zo kwam hij in het onderwijs terecht, omdat hij daar veilig dicht bij huis een opleiding voor kon volgen, terwijl hij liever techniek was gaan studeren, maar dat vonden zijn ouders te ver weg. Hij liep vast en zo maakte ik als kind mee wat het met iemand doet, wanneer je op een plek moet werken waar je je niet fijn voelt. Best bijzonder eigenlijk, dat het nu mijn werk is om ervoor te zorgen dat mensen zo veilig en prettig mogelijk kunnen werken."
Ook jij hebt veel met onderwijs te maken. Was dat als kind al je wens?
"Nee, Music is my first love. Na mijn middelbare school, ben ik op het conservatorium trompet gaan studeren, maar na twee jaar moest ik stoppen vanwege een allergie voor trillingen. Muziek is nog altijd heel belangrijk voor mij en gelukkig ook binnen ons gezin.
Ik speel met heel veel plezier in de band The Shivvd, saxofoon en zang. We hebben een plaat gemaakt en treden regelmatig op. Ik vind mijn werk leuk, maar muziek definieert wie ik ben. Ook als ik niet hoorbaar muziek maak, zingt er wel een melodie door mijn hoofd. Als ik met anderen muziek maak, ben ik in mijn element. Neem onze band, ieder laat zich horen met zijn eigen instrument en samen vormen we harmonieën die het eigen geluid opnemen en optillen. Met elkaar één melodie vormen, in één ritme bewegen en klinken en als zanger daar dan ook nog tekst en betekenis aan toevoegen. Magisch is dat. Dat geeft zoveel energie!
Ik droom er van dat muziek ooit nog meer plek in mijn leven kan innemen.
Evelyn heeft mij geleerd om letterlijk mijn plek als zanger in te durven nemen. Evelyn durft echt alles. Ik vind zingen op een podium voor publiek spannend, maar zij zegt dan gewoon: "Doe gewoon wat jij leuk vindt! Iedereen kan zelf beslissen of ze blijven luisteren of doorlopen, trek je van de ander niet zoveel aan."
Heb je Evelyn in haar rol binnen Twomorrow zien veranderen?
"Evelyn kijkt altijd om naar anderen, als de buurvrouw ziek is, gaat ze eten brengen, ze heeft belangstelling voor de mensen om zich heen en zorgt echt voor haar contacten. Ze geniet als ze anderen weer op het spoor heeft kunnen helpen.
In het begin begeleidde zij en Sylvia de cliënten zelf richting werk en hadden ze een meewerkend leidinggevende functie. Langzaam maar zeker is daar een managementlaag bijgekomen en faciliteren ze de trajectbegeleiders als leidinggevenden, zonder zelf nog cliënten te begeleiden. Sturing geven aan Twomorrow is nu de basis van het werk."
Kyra komt binnen en Henk vraagt: "Heb jij mama zien veranderen in haar leidinggevende rol?"
Kyra: "Ik heb het idee dat de leiderschapsrol haar echt is gaan passen. Ze heeft een natuurlijke autoriteit gekregen en is sterker in haar schoenen gaan staan. Ze is nog steeds zorgzaam, maar heeft zich ook een vanzelfsprekende aanspreekcultuur eigen gemaakt. Volgens mij vind ze de nieuwe taken ook leuk. Ze reist door het hele land om contact te maken met nieuwe klanten. Ze is niet bang om haar nek uit te steken of een verkeerde afslag te nemen."
Henk: "Ik vind het ook mooi om te zien hoe Sylvia en Evelyn actief werken aan een gezonde en verbonden bedrijfscultuur. Zoals dit boek, wat een creatieve actie om de mensen waar ze zich mee verbonden voelen zichtbaar te maken en zo met elkaar in verbinding te brengen. Ze durven te doen en dat vind ik prachtig en ook heel passend voor een bedrijf als Twomorrow. Durf te doen, zou een motto van Evelyn kunnen zijn."