Veel sporten, ultragezond eten, mediteren, ik heb alles geprobeerd. Ik was altijd bezig met feesten, veel uitgaan en drinken met vrienden. Achteraf allemaal camouflage. Op zoek naar een ‘quick fix’. Ik heb zelfs truffels gedaan in de hoop op een openbaring welk pad ik moest bewandelen. Ik heb altijd gedacht het zelf op te kunnen lossen.
Maar het leven komt toch weer op je af, hoe hard je het ook probeert te vermijden. Al dat vermijdingsgedrag leidde er juist toe dat het zich manifesteerde. Ik heb ook full contact karate gedaan en kickboksen, op die manier zocht ik prikkels. Alles om maar niet bezig te zijn met mijn gevoel.
Op een gegeven moment kon ik het niet langer verbloemen.
Ik werkte fulltime in de online marketing en had mezelf een sociaal, open en blij persona aangemeten. Het kostte me veel energie om dat vol te houden, terwijl ik me echt rot voelde. Op een maandag ging ik zoals altijd naar mijn werk. Ik stond op het station, het was winter, pikkedonker en ik dacht ineens: ik spring er gewoon voor. Ik wist niet meer hoe ik het kon fixen, ik had zelfs bij de studentenpsycholoog gezeten, maar dat werkte ook niet. Al mijn opties waren uitgeput voor mijn gevoel.
Ik dacht ik draai om en ga weer terug naar bed. Ik bel mijn werk dat ik ziek ben, ik doe wel of ik een griep heb, dat was het idee. Na twee weken ben ik naar de dokter gegaan. Ik had het er helemaal niet over dat ik me mentaal slecht voelde, ik was fysiek op, ik moest extra vitamines slikken, misschien iets neurologisch?
De dokter zei het gewoon: ‘Dit klinkt als een depressie’.
Toen de dokter depressie zei, geloofde ik het eerst niet. Thuis kwam het pas binnen, ik brak. Het weekje bijtanken werden zeven maanden hard werken aan mezelf. Ik had veel wantrouwen naar iedereen, ik dacht niet dat hun ‘trucjes’ mij zouden helpen. Ik wilde absoluut geen groepstherapie, maar juist dat heeft me veel gebracht.
In de groep zat een vrouw van in de 60, zij worstelde met dezelfde dingen. Dat zorgde voor reflectie: dit kan ik ook zijn over 40 jaar. Ik hou van winnen en dingen goed doen, dus dat motiveerde mij: ik ga ervoor zorgen dat dit mij niet gaat overkomen. Langzaam brokkelden mijn eigen vooroordelen af door de positieve ervaringen die ik had. Het was heel zwaar, maar ik werd ook nieuwsgierig naar hoe het leven kon zijn.
Mijn ouders zeggen dat ik vroeger een heel open en blij kind was dat naar iedereen toe rende. Vanaf het moment dat ik naar de crèche ging, sloeg ik 180 graden om. Ik was snel down. Als jong ventje had ik altijd al het gevoel dat het leven mij gebeurde, dat ik niet zelf kon bepalen. Ik moest meedoen in de maatschappij: leren, VWO, werken. Dat verwachtingspatroon leefde ik na. Ik had het idee dat ik er niet mocht zijn: alles wat ik echt leuk vond, moest ik niet tonen of in het geheim doen. Op een gegeven moment was ik mijn hele identiteit kwijt.
Toen ik uit mijn depressie kwam en weer terug ging naar mijn werk als consultant, kreeg ik veel ruimte van mijn baas. ‘Jij geeft aan wat kan,’ zei hij. Ze waren zo menselijk: dit was de situatie en het was oké. Ik heb veel geluk gehad met deze werkgever, ze hadden vertrouwen in mij. Dat vind ik bijzonder.
Het is belangrijk iemand de tijd te gunnen, ze hebben nu veel meer aan me dan ze ooit hebben gehad!
Het is nu niet meer zwaar om er te zijn. Dat maakt alles leuker: werk, muziek, sociaal. Voor mij is er een laag af, ik hoef me niet meer te presenteren. 30 jaar heb ik dat niet gevoeld, ik heb soms het idee alsof ik weer een beetje kind ben, alles is nieuw, ik kijk met een frisse blik.
Dat wil ik mensen meegeven: overweeg therapie en medicatie. Medicatie heeft misschien nog wel een groter stigma. Het is een zware stap, maar ben daar niet te bang voor. Het kan veel teweeg brengen en dat is veel waard.
Ik hoop dat mijn verhaal iets normaliseert, mensen geloven soms niet dat dit mij is gebeurd. Ik werk nu weer fulltime en het gaat supergoed. Ik doe wat ik leuk vind nu en mijn passie voor muziek heb ik eindelijk de kans kunnen geven. Ik schrijf en maak nummers, die zet ik op Spotify. Laatst had ik 60.000 luisteraars in een maand. Daar ben ik trots op. Als je eens wilt luisteren: https://moonsummusic.com